ΑΛΟΗ

«ΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΤΗ ΓΛΑΣΤΡΑ ΣΑΣ»
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ : ALOE VERA/ALOE VULGARIS

ΧΡΗΣΙΜΑ ΜΕΡΗ: Το τζελ, που περιέχεται στα φύλλα.

ΠΟΥ ΤΗΝ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ: Μπορείτε να την βρείτε σε όλα τα ανθοπωλεία της Ελλάδας.

ΙΣΤΟΡΙΑ: Η αλόη ήταν γνωστή από το 400 π.Χ. Γίνεται αναφορά στη χρήση της, απ’ τον Διοσκουρίδη και τον Πλίνιο. Οι αρχαίοι Έλληνες Ρωμαίοι και Κινέζοι, την χρησιμοποιούσαν για να θεραπεύσουν τις αρρώστιες του δέρματος. Στην Κύπρο την φύτευαν στους κήπους, την κρεμούσαν έξω από μαγαζιά και εργαστήρια, γιατί πίστευαν ότι τους προστάτευε από την βασκανία. Η αλόη συνόδευε τον Χριστόφορο Κολόμβο σε όλα του τα ταξίδια, για τυχόν πρώτες βοήθειες. Η Κλεοπάτρα λάτρευε την χρήση της αλόης, κι εκεί απέδιδαν την ομορφιά της. Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν τη ρητίνη της αλόης στη διαδικασία βαλσαμώματος των νεκρών.       Στις μέρες μας τη βρίσκουμε παντού. Τη χρησιμοποιούν βιομηχανίες φαρμάκων και καλλυντικών, για εσωτερική και εξωτερική χρήση. Την συναντάμε σε φαρμακευτικές αλοιφές για εγκαύματα, ραγάδες σπίλους και πληγές και σε καλλυντικές εταιρίες, με ένα τεράστιο φάσμα χρήσης, από τις ρυτίδες, ως και οδοντόκρεμα για ευαίσθητα ούλα. Υπάρχουν θεραπείες για τους κιρσούς και τη δυσκοιλιότητα. Για προβλήματα του πεπτικού συστήματος (π.χ. έλκη) και το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου. Ιδιαίτερα πολύτιμη είναι για τα εξανθήματα, τα τσιμπήματα μελισσών, αλλά και τα τσιμπήματα των μεδουσών. Έχει αντιβιοτική δράση στις πληγές, προσδίδει μαλακτικές ιδιότητες στο δέρμα, αλλά και καθαρτική δράση στο έντερο. Η κυριότερη χρήση της αλόης είναι η ταχεία επούλωση των πληγών και των εγκαυμάτων. Είναι ένα βότανο με πλούσιες πηγές βιταμινών και μετάλλων κι αυτό την κάνει ένα άριστο καλλυντικό για πρόσωπο, χέρια και σώμα.

ΣΥΝΤΑΓΗ: Για δερματικές παθήσεις καλό θα ήταν να έχετε το δικό σας φυτό. Όποτε χρειαστεί, κόψτε ένα φύλλο, ξεφλουδίστε το ώσπου να εμφανιστεί το τζελ και αλείψτε το στο σημείο που πάσχει. Κάντε το, όσες φορές θέλετε. Η εξωτερική χρήση δεν έχει περιορισμούς.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Η εσωτερική χρήση της αλόης μπορεί να γίνει επικίνδυνη, για αυτό μην τη λαμβάνετε από το στόμα, χωρίς παρακολούθηση και επίβλεψη ενός βοτανοθεραπευτή. Απαγορεύεται η εσωτερική χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Επίσης οι άνθρωποι που πάσχουν από αιμορροΐδες και παθήσεις των νεφρών να την αποφεύγουν.