Skip to content

http://www.hmt.com.gr/istoria-votanikis/

24/7/2014

  Η παράλληλη πορεία των ανθρώπων με το φυτικό βασίλειο, ξεκίνησε από την ανάγκη για τροφή και ασυναίσθητα η τροφή ήταν το φάρμακό και το φάρμακο τροφή. Εμείς κι αυτά, είμαστε ΈΝΑ.
  Παράλληλος δρόμος χιλιετιών, διαμόρφωσε γνώση, κουλτούρα, θεραπεία και μαγεία. Τα φυτά λόγο των θεαματικών θεραπειών που έδιναν στους ανθρώπους, απέκτησαν και μεταφυσικές διαστάσεις, στην καθημερινή ζωή των αρχαίων πολιτισμών.
  Σε ανασκαφές που έγιναν στο Ιράκ, βρέθηκε τάφος 60.000 χρόνων με βότανα. Από την κατάταξη, θύμιζαν τελετουργικό. 8 διαφορετικά φυτά, μεταξύ των οποίων και η EPHEDRA SINICA.
  Πρώτες αναφορές γίνονται στον Αιγυπτιακό πάπυρο Ebers, το 1.500 π.Χ. γύρω από συνταγές και ξόρκια. Την ίδια περίοδο γράφτηκαν και τα επικά ποιήματα ‘’Βέδες’’, στην Ινδία, με σαφή αναφορά σε ιάματα και τρόπους χρήσης.
  Ο Καράκας Σαμχίτα, γνωστός ιατρός και φυσιοδίφης, μας παρέδωσε το ομώνυμο έργο του το 700 π.Χ. με 350 άρτιες συνταγές.
  Αιώνες μαγείας και θεραπείας, άρχισαν να γίνονται επιστήμη από τους αρχαίους Έλληνες θεραπευτές – ιατρούς. Ο Ιπποκράτης  (πατέρας της Ιατρικής), θεωρούσε ότι η αρρώστια ήταν μάλ-λον φυσικό και όχι μεταφυσικό φαινόμενο. Έτσι, άρχισαν να δίνουν σημασία στις δραστικές ουσίες, χωρίς την παρουσία του μυστικισμού.
  Ο Διοσκουρίδης Πεδάνιος, τον 1ο αιώνα μ.Χ. παρέδωσε στην ανθρωπότητα το πρώτο βιβλίο βοτανοθεραπείας με αναφορά σε 550 βότανα. Το “ΠΕΡΙ ΎΛΗΣ και ΙΑΤΡΙΚΗΣ”. Ένας ατέρμονος αγώνας επιστήμης και εμπειρίας ξετυλίγεται μέσα στους επόμενους αιώνες. Ο Γαληνός, ο Θεόφραστος και αργότερα ο Παράκελσος, δίνουν την δική τους μάχη στον αγώνα της αναζήτησης.
  Στην περίοδο του Μεσαίωνα έκανε την εμφάνισή του ο Θεοκρατικός σκοταδισμός. Τα βότανα και τα ξόρκια, είχαν κοινό πρόσωπο, απέναντι στην επιστήμη, και ακολούθησε μια μαύρη περίοδος όπου οι παραδοσιακοί θεραπευτές είχαν αποκτήσει την φήμη του ‘’μάγου’’, κάνοντας την βοτανική να χάσει την αρχική της αίγλη. Η απομονωμένες δραστικές ουσίες, ήταν πλέον γεγονός. Έγινε η εισαγωγή για την έλευση της χημικής ιατρικής. Η ανακάλυψη της φαρμακευτικής αξίας της DIGITALIS PURPUREA, ήταν αποκάλυψη για την εξέλιξη της χημικής ιατρικής: ΔΙΓΙΤΟΞΙΝΗ

ΔΙΓΟΞΙΝΗ.
  Το 1803 απομονώθηκαν τα αλκαλοειδή από την PAPAVER SOMNIFERUM (κοινός το ΌΠΙΟ).
  Στα μέσα του 1838 απομονώθηκε το Σαλικυλικό οξύ, από την SALIX ALBA/ΙΤΙΑ και το 1860 παρασκευάστηκε για πρώτη φορά σε εργαστήριο, ο χημικός τύπος της Ασπιρίνης (Ακετύλσαλικυλικό οξύ) και ακολούθησαν η Ατροπίνη (ATROPA BELLADONA), H Κολχείνη (COLCHICUM), η Ποδοφυλλίνη  (PODORHILUM) και η Κωδείνη (CONIUM MACULATUM).
  Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, οι δύο Παγκόσμιοι πόλεμοι, ήταν η αφορμή για την μαζική παραγωγή χημικών φαρμάκων, για να καλυφθούν οι ανάγκες εκατομμυρίων στρατιωτών.
  Αυτή ήταν και η αρχή του τέλος της Κλασικής Βοτανικής Ιατρικής. Η χημεία ήταν πλέον γεγονός!
  Η βίαιη απομόνωση δραστικών ουσιών και η χημική τους παρασκευή, σε εργαστήρια, έκαναν την επιστήμη να αποπροσανατολιστεί από το αρχικό Σχέδιο. Το σχέδιο που είχε ορίσει η φύση στην συνέργεια όλων των ουσιών, που βρίσκονταν μέσα σε ένα φυτό. Εκεί ήταν και το μυστικό της ομοιοστασίας και της θεραπείας. Όλοι ξέρουν πια, ότι οι χημικές ουσίες δεν μπορούν να αναγνωριστούν από τον οργανισμό μας. Δεν υπάρχει αυτή η πληροφορία στην κυτταρική μας μνήμη. Μπλοκάρουν απλά τους υποδοχείς, χωρίς στην ουσία να δίνουν λύσεις ειδικά στις χρόνιες παθήσεις.
  Οι άνθρωποι σήμερα πιο μορφωμένοι από ποτέ, κατάλαβαν την ανάγκη για την επιστροφή και την αναβίωση των φυσικών μεθόδων θεραπείας. Μια επιστροφή που εμπεριέχει γνώση και αγάπη για κάθε φυσικό.
  Αιώνες είναι εκεί και μας περιμένουν καρτερικά.
  Ήξεραν ότι θα έρθει η ώρα να αναβιώσουν και να ξαναγίνουν αυτό που πάντα ήταν. Η ίδια μας η ΦΥΣΗ!!

This Post Has One Comment

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back To Top